Vanmorgen vroeg 5 uur opgestaan. Mn alarm op de mobiel gaf het startsein voor mijn vakantie. Hoewel vakantie... Ik moet natuurlijk mn rapport nog afmaken. Scheelt dat ik eerst 3 dagen in Mukah zit en daarna 3 in Kuching. Daar kan ik mooi tijd in plannen en proberen het gros van mijn verslag af te krijgen. Heb al zeeën van tijd verspild..maar ja daar heet je Patrick voor. Kan zich focussen op van alles en nog wat zolang het z'n interesse heeft..maar zodra het op een opdracht aankomt waar ie zelf ook niet voor heeft gekozen kan het z'n aandacht nog geen uur vasthouden. Alles komt zoals altijd wel weer goed natuurlijk. De deadline is 29 juli dus dan kan ik de 28^e mooi nog even de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten.

De eerste vlucht duurde een kleine 2 uur. Aangekomen in Kuching (Sarawak) bleef die kerel bij de controle me net iets te lang naar mn werkvisa staren. Het zal toch niet hè... Overleg. Nog een collega erbij. Ik had hier al rekening mee gehouden, maar na navraag bij ambassade en immigratie niet meer op gehoopt. Het ‘probleem' is namelijk dat ik visa heb waarop staat dat ik t/m 26 juli in West Maleisië en Sabah mag blijven. Voor de topografen onder ons: Oost Maleisië is een deel van Borneo en bestaat uit Sarawak en Sabah. Juist ja, Sarawak waar ik nu dus ben...net die ene staat die niet in mn visa wordt genoemd. Normaal als je van buiten Maleisië arriveert krijg je hoe dan ook een stempel voor 90 dagen, no problem. Maar ik was al in Maleisië en op dat werkvisa, dus krijg je dan ook een stempel? De immigratie dacht van wel. Maar dat zal per dag en per medewerker waarschijnlijk verschillen. Ik betwijfel of de medewerkers bij de balie in Kuching het wel zeker wisten maar heb nu dus toestemming om t/m 26 juli ook in Sarawak te verblijven. Daarna zou ik pas in aanmerking komen voor een nieuwe stempel en daarvoor naar de immigratiedienst moeten. Dat laatste hoeft dus niet want ik had het al zo gepland dat ik 26 juli Brunei in ga en een dag later zit ik op Pulau Labuan..Sabah! Daar krijg ik dus gewoon een stempeltje en is er verder niks meer aan de hand...ik arriveer immers uit een ander land dus er is niks verlopen of niet in orde. Veni vidi vici. Patrick 1 - Immigratie Gestapo 0.

Voor de rest ziet mn reis dr zo'n beetje als volgt uit:

(Dik gedrukt = vliegdata)

16 Jul Kuala Lumpur - Kuching

Kuching - Mukah

17 Jul Mukah

18 Jul Mukah

19 Jul Mukah - Kuching

20 Jul Kuching

21 Jul Kuching

22 Jul Kuching - Miri

23 Jul Miri - Mulu Mulu National Park

24 Jul Mulu Mulu National Park

25 Jul Mulu - Miri

26 Jul Miri - Brunei

27 Jul Brunei - Labuan (Afternoon Ferry)

28 Jul Labuan (Late Ferry?)

29 Jul (Labuan - ) Kota Kinabalu (Early Ferry?)

30 Jul Kota Kinabalu - Mount Kinabalu

31 Jul Mount Kinabalu - Sandakan?

01 Aug Sandakan - Semporna?

02 Aug Sandakan - Semporna?

03 Aug Semporna ?

04 Aug Tawau - Kota Kinabalu

05 Aug K.K. - Macau

06 Aug Macau

07 Aug Macau

08 Aug Macau - Hongkong Boat / Ferry

09 Aug Hongkong

10 Aug Hongkong

11 Aug Hongkong

12 Aug Hongkong

13 Aug Hongkong - Macau - Singapore Boat / Ferry to Macau

14 Aug Singapore

15 Aug Singapore

16 Aug Singapore - Kuala Lumpur - Amsterdam

17 Aug Amsterdam - Kampen

Vanaf Labuan heb ik tot mijn vlucht naar Macau niks gepland. Dat zie ik ter plekke wel. Wordt een gezeul met de koffer maargoed, had ik maar niet naar mn ouders moeten luisteren en een backpack moeten kopen. Aan de andere kant zie ik er niet tegen op. De koffer is niet al te zwaar en als je met 40 graden trap op, trap af de subway van New York hebt overleefd dan lukt dit ook wel. Bovendien kan ik mn laptop veilig opbergen.

Misschien dat ik ergens in Sabah diezelfde Engelse gast tegenkom die ik op Pangkor Island heb ontmoet. Hij werkt zo nu en dan voor een vriend in de UK en wanneer hij weer geld heeft reist hij wherever hij maar terecht komt. Hij is in de favela's van Brazilië geweest en heeft ook de dagelijkse shit van West Afrika meegemaakt. Next shithole was Azië. Je moet er van houden maar hij ziet wel veel van de wereld..'de echte wereld'. Hij heeft ook een hele poos in Laos gewoond in the middle of nowhere waar ze nog wassen in de vieze rivier. Had daar een vriendin en zou bijna blijven hangen..eettentje van schoonpa overnemen..waar zou je je verder nog druk om maken. Maar hij besloot toch verder te gaan. Nu zit hij in Indonesie en is van plan naar Kalimantan te gaan (Indonesische deel van Borneo) om vervolgens via Sabah per boot naar de filipijnen te gaan. Echter, dat zijn ‘pirate waters'. ..Tough guy maar als de pirates te werk gaan als sommige inbrekers hier, dan hebben ze nog de ‘ouderwetse' lange zwaarden en deinzen ze niet terug om die te gebruiken.

Tja en hier ben ik dan. In een groot traditioneel, houten huis op palen. Het is een oud huis. Op een balk staat 1936. De vloer kraakt onder je voeten. Maar het is zeker geen armoedig huis. Overal hangen vergeelde foto's en hier en daar staan diverse erkenningen. De vader van Regina is denk ik in dit huis opgegroeid. Hij heeft een boel betekend voor Sarawak. Het huis is van de oma van Regina. Ze ligt ziek op bed. Ze is ergens achter in de tachtig..hoop dat het goed gaat met haar. Het is wel vreemd om hier zo te zijn. Ik loop naar de wc. Oma is intussen met wat hulp rechtop gaan zitten..ik probeer zonder al teveel gestommel terug te lopen naar mn laptop maar de vloer kraakt hard onder mn iets te lomp geplaatste voeten. Ik kijk naar de vloer en knik voorzichtig wat naar oma. Er liep net ook twee keer een man door de kamer die ik nog niet had gezien, we knikken maar wat. Toch wat ongemakkelijk, hoewel ik er zeker van ben dat dat niet nodig is.

Ik zit hier gans alleen het midden van een grote woonkamer. Er staan 2 tafels tegen elkaar en ik weet niet hoeveel stoelen eromheen ..teveel voor alleen deze oude dame en haar huishulp. Maar met feestdagen is het afgeladen met familie. Dit is de enige plek in het huis waar ik internet kan ontvangen op mn laptop. Gratis. Gesubsidieerd door de overheid omdat het voor de meeste mensen anders niet betaalbaar is. Toch geinig want ik zit behoorlijk in the middle of nowhere.

Malaysia Airlines is de enige maatschappij die hierop vliegt en maakt gebruik van een kleine twin otter van Maswings...zweten als een otter ook in dat kleine (bijna) privévliegtuig. Maar dat wist ik van te voren. De hele ochtend van huis, auto, vliegveld en de vlucht naar Kuching heb ik lopen twijfelen of het toch wel zo verstandig was dat ik mn shorts had aangetrokken...'t was behoorlijk fris. Maar eenmaal in die twin otter bleek mn overweging toch juist te zijn. Ik zat pal achter de piloten, die hun koffer klem tussen de 2 stoelen hadden staan. Ik stapte op een doosje waar ‘pilot' op stond of iets dergelijks..zal het lunchpakket geweest zijn. Maargoed de vlucht duurde maar een uur en het is bovendien het is het enige vliegtuigje dat hier kan landen. Het ‘vliegveld' bestaat uit 1 kleine start- en landingsbaan en een klein huisje waar je in- en uitcheckt. De bagage wordt met de hand op een kar van het vliegtuigje naar de zijkant van het gebouw getrokken waar de medewerker de bagage aangeeft door een opening in de muur. Zo zinloos maar toch ook weer magnifiek. Mijn koffer werd zelfs naar de auto getild.

Vannacht weinig geslapen. De rest heeft net lopen pitten..ik ben wakker gebleven en hoop dat ik straks zo moe ben dat ik goed kan slapen. Die hanen hier kraaien aan een stuk door...haha zal wel een early wake-up call worden en morgen wederom een lange, vermoeide dag om aan mijn rapport te werken..althans dat hoop ik.

De ramen gaan hier dicht, de lichten aan. Zal tegen de muggen zijn. Hoewel de deur nog wagenwijd openstaat. Ach, zal het gros wel tegen houden. Straks wat van de omgeving bekijken en naar de kust toe. 't Is hier dichtbij geloof ik maar kan op de getoonde kaart Mukah niet precies vinden. Wanneer ik inzoom zie ik een grote vage vlek, het kan van alles zijn..