Are you feeling well?

' If you're not feeling well please call a docter' Is het eerste wat ik lees als ik uit de Ferry stap. Wij zeggen altijd eerst hallo zou mijn vader zeggen. In Hong Kong krijg je eerst drie keer de lokale welkomstgroet naarje hoofd gesmeten om vervolgens 2 werkloze artsen met een onderuitgezakte pens in hun stoel te zien hangen. Ter preventie van vogelgriep zo lijkt het. Nou gelukkig helpt het want iedereen loopt er aan voorbij...niks aan het handje. Ah...'Welcome' !

Ik was op zoek naar een 'dodgy' flat ergens aan Nathan street. Volgens internet zou ik worden aangesproken en met een beetje mazzel een redelijke kamer kunnen bemachtigen. De flat is inderdaad erg vies en oud maar de 'hostels' die her en der te vinden zijn zien er redelijk uit. Allemaal private rooms en de prijzen lijken redelijk hetzelfde. Niet dat je veel keus hebt..je kunt namelijk wel met zo'n 'propper' meelopen en de kamer weigeren maar behalve een boel verwijten zou je er toch niks mee opschieten. Achteraf lijken de meeste plekken op elkaar. Een voordeur, lange hal met aan weerszijden kamers. Van binnen ziet het er minder grauw uit in ieder geval. De prijzen liggen zo tussen de 200-250 HKdollar...Hoewel ik een Japanner sprak die slechts 100 heeft betaald.

Hong Kong valt me verder een beetje tegen. Ik verwachtte bijvoorbeeld dat Victoria Harbor vol zou liggen met schepen. Vrachtschepen, de groene ferries, de oude scheepjes met hun rode zeilen en weet ik het wat... Behalve de groene ferries is er echter vrijwel geen boot te bekennen. Ook een drukke kade waar alle bootjes aan zouden meren mis ik in het plaatje. En wanneer ik uit de ferry terminal op HK Island stap wordt ik via een lange loopbrug ergens heengeleid..god knows where. Je kunt ook onderlangs lopen maar dan loop je tegen een groot gebouw en geloof me simpelweg door de shopingmall lopen naar de andere kant zit er niet in.

Nee Hong Kong, Prima openbaar vervoer..alles perfect geregeld! Dat is wat je overal leest. Maar zodra je van de loopbrug afstapt of uit de Metrokomt ben je verloren.ik dacht nog even dat het aan mij lag maar heb net 2Engelsen gesproken die hadden hetzelfde. Stel je wilt van Central station lopend naar de pier... De richting is natuurlijk makkelijk te bepalen..maar daar komen is totaal wat anders. Het eerste beste gebouw waar je tegenaanloopt wordt je van richting veranderd, kom je op een doodlopend punt of wordt je door het gebouw geloodsd om zonder infoop een verkeerde hoek te eindigen...niet wetend of je nou nog steeds goed loopt. Als voetganger ben je simpelweg verloren. Nee dan de tram zelf bijvoorbeeld. Machtig mooi zo'n systeem maar fon guek lim of san yot yim Het klinkt mij allemaal als valse muziek in de oren. Het zegt me helemaal geen ene reet... waar het zich bevindt of wat zich daar bevindt. Totaal hopeloos als je de naam niet ergens uit een boekje als de lonely planet plukt. En dan de businfo..waar kun je dat in godsnaam krijgen. Ik had welliswaar een busnummer maar misschien was dat wel achterhaald. Chauffeurs spreken half of geen Engels. Centraal info punt? Tja de Metro heeft ze maar de busmaatschapijen...

Na wat rondvragen aan mensen op straat had ik in ieder geval wel de minivans gevonden die 's nachts vanaf HK island terugrijden via de tunnel naar Kowloon peninsular. Busjes die volgens de lonely planet e.d. niet te vinden zijn of waarvan niet te achterhalen is waar ze heen gaan omdat de bestuurders gebrekkig engels spreken. Mijn god..deze busjes zijn makkelijker te vinden en te krijgen dan een normale bus (met een bestemming waar je heenwilt). Voor 12 HK dollar wordt je teruggebracht naar het (welliswaar) uiteinde van Nathan street. Altijd beter dan een dure taxi.

Nee nu pas weet ik mn weg te vinden hier in Hong Kong. Maar ik ben het eerlijk gezegd al wel zat. Wat een zooitje ongeregeld..om alle reisgidsen maar eens even goed tegen te spreken. Morgen heb ik een hele dag om goed te besteden. Moet lukken, ik weet me als voetganger aardig te redden inmiddels.

Blij als ik in Singapore ben. Een echt hostel met backpackers is toch iets meer fun. Hoewel ik op een gemiddelde backpacker wel flink kan schijten...so overrated. Maarja je hebt in ieder geval wat meer aanspraak. Normaal niet zo'n behoefte aan, maar hier in Hong Kong alleen de kroeg in is echt geen fuck aan. Verder is er geen zak te doen hier in de avonduren..

Nu maar eens slapen....houd je alleen maar op zo'n 24/7 internet cafe in je flat. Morgen mn tailor made jasje even passen. Kan die dingen in Nederland niet in mijn maat vinden...kost me een klein deel van mn pokergeld en dan heb ik hopelijk ook wat. Even afwachten wat het zal worden maarja tis toch winst waarmee ik loop te gokken...

Macau 'Vegas van Azie'..

Macau heeft nog een lange weg te gaan wil het Vegas evenaren. Niet dat ze het slecht doen...in tegendeel. Geloof dat ze meer omzet behalen dan Las Vegas. Maar dat is ook niet zo moeilijk met al die gokkende Chinezen hier. Westerlingen zie je hier naar verhouding niet zoveel.

Verschil is dat je hier in plaats van Craps (6 maand geleden pas geintoduceerd), black jack, roulette en meer van dat soort standaardgames, voornamelijk Chinese spellen tegenkomt. Tientallen spellen waar geen westerling ooit van gehoord heeft. Spellen die je in de westerse casino's hier dan ook niet of nauwelijks zult vinden. Het MGM draait zelfs verllies (naar wat ik gehoord heb) en het zal mede hiermee te maken hebben.

Een ander groot verschil met vegas is dat ze hier een groot gebrek aan structuur hebben. Behalve de shuttles tussen de casino's en ferries (handig als je gratis vervoer wilt hebben) is het een ongeregeld zooitje. Waar je in Vegas als vee over de strip wordt gedreven van casino naar casino, liep ik hier over een onverlichte parkeerplaats van de achteringang van het Wynn naar het MGM.

Ik was op zoek naar limit cash games texas hold'em poker.. In Vegas 100 dollar winst behaald, in Holland Casino 40 euro en nu kon ik Macau gaan afvinken op mijn lijstje. Althans dat dacht ik. Eerste poging was het Lisboa. Misschien voor de leek een nietszeggende naam maar het meest succesvolle casino van Macau. Hier helaas alleen no limit games (the place to be overigens als het daar op aankomt). Van de 20 casino's die volgden hadden er geloof ik welgeteld 3 texas hold'em poker. Geen toernooien en geen limt games.. Tot mijn verbazing had het MGM nog helemaal geen poker. Ik vroeg de hoge baas uit Vegas die net zijn ronde deed waar ik terecht kon. Hij kwam met 'Grand Waldo' op de proppen. Ook daar geen limit games maar wel een freeroll toernooi met kans op een gratis stoel voor een toernooi met een buy -in van 1000 hongkong dollar. Uiteindelijk kwamen er welgeteld (even narekenen) wel 6 deelnemers opdagen (including me). Die ging ik dus mooi even pakken. De enige die het een beetje leek te kunnen lag er na 10 minuten namelijk uit.. tegen een thaise die nog nooit een kaartspel had gezien. All-in, bye bye! Haar vriend bleek veel te spelen maar was niet echt goed ofzo. Toen ik met hem heads-up zat had ik de gratis stoel min of meer al te pakken. Maar neeeeeeeee. Ik verlies een klote all-in.

Anyway, gezien het feit er maar 6 personen waren en het casino sowieso niet echt groot en druk bezocht is, besloot ik om's avonds terug te komen. Als er nou ineens 100 proffesionals stonden dan hield ik die 80 euro wel in de zak. Uiteindelijk kregen we met 16 spelers net geen 2 tafels vol. En guess what..ik eindigde 1e! Whoehoeeeee. 50% van de pot minus 10% voor het casino: 7.200 Hongkong dollar!! Dat maakte mijn verlies van 2 x 500 op de no limit weer helemaal goed. 5.200 pure winst hehe. Das toch zo'n 430 Euro. Check!

Hey Man (Now You're Really Living)

Thank god..the old ugly, worn out lady is dressing up after I just confronted her with her abusive behavior. How grose.

Stuck in Labuan on the way to Kota Kinabalu. The Ferry that should depart 10.30am had engine problems. Now have to wait till 3pm so killing my time in this internet café.

Hmm just now she is showing my face on her webcam. That's it. I complain to the lady in charge. But won't remove her because she is a ‘regular' customer..%$**@!...This can't be true. There like 10 kids waiting to play computer games and this lady is showing her legs and everything in between while there are kids sitting rightnext to her. Well at least everybody in this small room knows about it by now (though for god sake the youngest kids didn't get what I just complained about) ...she feels bad I hope. Yet still complaining towards me I should mind my own business and telling me it's just her friend she already knows for 14 years. Yeah sure..and the other 8 guys your chatting with the same? And what's that yahoo message popping up every few minutes that somebody wants to add you as friend? Shit, still that topless fat guy in her screen. The mustache type with the long hair... Enough! Rot away in your small ‘private' corner, your own sick world.

There are more important things in life. Like people you do care about. Saturday we arrived in Kuching and Sunday during dinner we got the sad news that Regina's grandmother passed away. Positive thing is that our trip fitted in just nice so she was able to see her grandmother one more time. That's just great.

Of course they flew back to Mukah as soon as possible so I was on my own now. Well I could stay in her aunties' place. Very friendly lady and location couldn't have been better, right in the center of Kuching. And still people apologizing to me for the situation...I'm the one that should apologize. After all they still take care of me while they should be worried about their own things only. I really appreciate the generosity towards me. Great people!

I found the Mayflower office after walking and asking around for 45 minutes. A bigger logo won't do any bad I suppose. Maybe here I could get some good advise or some discount. I decided to go to the Orangutan rehabilitation center and the Cultural village. I mean I could visit one longhouse but why not visit this ‘village' and see them all. And yeah I might see Orangutans in Sandakan but to see how a rehabilitation center works might be interesting as well.

I asked the price she could give me. 300 Ringgit! I could have known it. Since I was alone it's a private tour so even with discount expensive. ‘Any tips?' I asked the lady on the phone -the guy who helped me just started his training-. ‘Well you could go to the Holiday Inn and book a shuttle to the cultural village'. ‘You mean the one opposite of the Crowne Plaza next to where I'm staying..How much that costs?' ‘Yeah that one, 10 Ringgit single way' ‘What about the entrance fees?' 60 Ringgit, but if you mention you're from Mayflower or use this guy or my name you might get in for free'.

Same afternoon went to the village. Veni vidi (waited half an hour) vice...I was in for free. The park looked nice. You get a good impression of the different longhouses. I guess bit boring to some though and too bad the Longhouses close after 4pm so I couldn't see half of the interiors.

Next day I had to pay 23RM for a taxi to the airport so I decided to go to the Orangutan center by cab. Cost me 70RM total and the driver dropped me at the airport so that was ok. I almost arranged the deal when I got a phone call from the little tourist office at the Holliday inn. They found someone else who was interested in the tour so for 75rm I could get the same ride including entrance fees (3rm) and a guide. Together with this friendly, pretty, half Malay but definitely English young lady I went to the Orangutans.

Expected more of the center though...bit disappointing. Only saw them eating. Since the entrance fee is 3rm, I just ‘wasted' 40rm. But still it was the cheapest way to get there anyway so...just ok lah! In total it saved me at least 200rm on a package, not too bad. And beside we got to see the newborn baby orangutan.

After my night in Miri I straight went to Mulu National park. The park is great but everything is so disorganized. First of all neither the people from the hostel nor the lodge just outside the park (where I stayed) mentioned that every time you enter the park you have to pay 10rm (well I could enter till next morning so for me just once). I asked what I could do first. Well it seems that first you have to wait for a few hours because next round ‘cave tours' start 2pm. That's really great! Two flights coming in before noon and nothing you can do except for waiting once there. I took the risk and walked up this trail leading to another cave halfway of the one I was going next day by boat. I did manage to reach it but was quite in a hurry to get back in time to grab some lunch and go for the deercave to watch the bat exodus. Which was cool but I expected more spectacular patterns to see in the sky instead of just one long wave...

Next morning went to the counter to get a single way boat ticket to the clearwater and wind caves (since I decided to walk back). That seemed to be a problem. Single way from the cave back to the entrance cost me 15rm but single way from the entrance would cost me full price; 27rm. I complained about the fact it's weird and that they never mentioned it when I informed about this the day before. Another lady admitted actually it is 15rm both ways and she didn't understand why it should be full price. Pff make up your mind.

I expected to have an opportunity to buy food at the ‘local' handicraft market during our stop halfway the 30 minute boat trip. Well not at the market itself but in some longhouse over there. I couldn't figure which longhouse it could be. No signs. I asked the guide. No we would make another stop..well ok then. Next stop was the cave..why why why. Please give correct information. Ah well it seemed you could buy food somewhere at this rest area between the caves. I checked what they sold. They sold nothing at all, only upon reservation. The best part is even two Belgian people who stayed in the expensive resort didn't know they could order food while the rest of their group did have a lunch package. Again nobody mentioned anything when I put my name on the list for this cave excursion. Other people who wanted to go for a 3day/2night camp further into the park found out they had to bring their own food. But nobody could tell them where to get it... There was only one option; walk half ‘n our to that one long house. But then eating dry noodles for 3 days is not really an option.

For the canopy walk you need a guide. Total costs are 30rm. The same kinda walk at the big Taman Negara in peninsular Malaysia will cost you only 5rm and beside you don't need a guide (Here neither by the way, he only opens the door so you can enter the staircase).

The nightwalk I canceled at the security once returned. No problem next day I could get my money back. Hey would drop a note. Well not. I didn't get my 10rm back.

Everything was so disorganized and so ‘expensive'. I mean I read about packages and expected there would be costs anyway, but again it's mentioned nowhere. The best part is; I paid for everything at once, to find out I only need to register myself (just for safety...I mean at least they now your in the park once lost). Thing is; nobody checks if you paid. You can just join any guide at the set times to the caves or whatsoever (and just in case even put your name on the list). I mean, I don't encourage this and yeah I am willing to pay money for park maintenance or whatever....but the prices are ridiculous and the information given worthless. You expect food and drinks to be twice as expensive but fact is normally you get 3 meals for the same money and at least 5 bottles of water instead of 1. So yeah.. that's quit fucked up. I had great time anyway so will stop complaining..

Once back in Miri after my early morning flight I found out the taxi to the Hostel I booked was 55 instead of 40rm. I had my reasons to choose this hostel above the one I stayed the first night (22rm single way taxi). But 110rm taxi costs on top of the room..no way! I decided to go to central bus station first to find out whether there was a bus going to Bandar in Brunei that afternoon. If not I could always go to the cheaper hostel. After all of this I didn't plan to pay 20rm to get a cab to the bus station so I tried to figure out what time the bus to central would arrive. That would cost me only 1,80rm. Of course nobody at the whole damn airport knew anything about bus schedules so after 45 minutes waiting finally the bloody thing shows up. Took another 45 minutes through whole Miri and at least 45 school kids squeezing in before I finally arrived at central station. Whoehooooo..just in time for the bus to Brunei. And yeah I could make it by the end of the afternoon!

A somewhat older white guy with one big bag too much pointed me the counter. He was also heading for Brunei and asked me where I stayed. ‘Well...I booked for tomorrow, but I'm arriving a day earlier so need to call'. He didn't have a room yet so we decided to share one. Splitting the costs it was just as expensive as dorms so why bother. He had a lonely planet and knew a lot about Brunei. Seemed to be a retired professor, Dr in History and getting around being a writer nowadays. He used to give lectures to graduating students at the Erasmus University Rotterdam once. Bit weird now and then especially when it comes to the contents of that one bag. It's a way of humor you have to understand I suppose. Anyway it seemed to have its own history and he is telling about it vividly. It's a big furry Lion which he takes around on his trips. Making pictures in front of important landmarks. By the end of this trip 60 countries in total. The Lion even got his own website: http://www.montgomeryjlion.com/

In Bandar we went to a museum, all in honor of the sultan. And I can tell you, especially since it's free entrance, really worth taking a look. You have to take of you're shoes and will freeze to death if you don't keep moving on the white marbled floor but the museum and it's contents are really impressive. Here again I walked into some history of James Brooke. A name I also read about when I was in Kuching. He has been of great influence to Sarawak and Brunei.

After the museum we took a water taxi (worth taking anyway). We passed the Venice of Bandar and headed to a point where mister history himself could take a picture of the lion in front of the palace. Too bad the palace is covered up so much but anyway. After this stop we headed onwards to spot some proboscis monkeys in the mangroves aside of the river. First I only saw a lizard shooting away in its hole, what - after a close look- seemed to be a small snake. Oops almost stepped on it hehe. Finally got a good look at the monkeys as well but they are so fast I was only able to shoot two pictures of these so called ‘Dutchman'.

Ten days earlier was the sultan's birthday. It was posters with the sultan on it everywhere. They seemed to celebrate it this weekend. Evening time there was a parade. I have seen disorganized but this was worst thing ever. You assume the police will stand every 25 meters or so to clear out the streets. Well here people where told to go elsewhere while same time other people would take their place. Don't ask me how but the parade finally moved. Welllllll after car number 3 almost killed us through its exhausting gasses. But what you expect if people keep moving around from any direction in any direction and there is no way all those people can get behind the well placed fences all at once. Ah well it was fun to experience this and to know most of the oil money goes up to fireworks.

Meanwhile I continued my story from my bunk bed in:.....guess where....Yaaaa.. Labuan of course! The freaking ferry departed on time; 3pm. After a bumpy, jumpy though spectacular ride we arrived a bit too early at Kota Kinabalu. Seemed the thing turned around halfway because of bad weather conditions. Nobody of the staff informed us but yeah..wouldn't make much of a difference. We were back in Labuan. Luckily found out pretty fast there was a hostel just opposite of the ferry terminal. Now will travel tomorrow morning 8.30pm or 22 hours late as you wish.

Afterwards hope to post this blog I just wrote and finally upload some pictures. ...Which I haven't done since half of May!

Then stay in K.K. till at least 29th to finish my schoolwork. Seeing the circumstances still not finished. My assignment I'll have to do later. Need to inform my professor about that.After the 29^th I will have enough time left to travel around. No exact plan yet. But I cannot climb the mountain so maybe visit the Mount Kinabalu park and head-on straight to Sandakan. Seems I can spend a few days and nights there to see the best of Sabah. Afterwards maybe spend a night in Semporna and finally end up in Tawau for my flight to Macau and then Hong Kong! Really looking forward to that.

Oh yeah never made a link to the title of my weblog. Well you know you have your ups and downs and some moments in life you feel like shit and others you feel better then ever. I guess both cases make you really feel alive. Just like the song mentions. I tracked it back few weeks ago when I coincidentally thought about this number 4 song of an album from the EELS a friend let me hear about two years ago. I had no idea what it was and what it was about...but; it's a good song. Nothing much to do with half of what I just wrote but anyway; Hey Man...I'm really living!

Brunei

In Brunei now. Update later..

Where the hell is Patrick?

Vanmorgen vroeg 5 uur opgestaan. Mn alarm op de mobiel gaf het startsein voor mijn vakantie. Hoewel vakantie... Ik moet natuurlijk mn rapport nog afmaken. Scheelt dat ik eerst 3 dagen in Mukah zit en daarna 3 in Kuching. Daar kan ik mooi tijd in plannen en proberen het gros van mijn verslag af te krijgen. Heb al zeeën van tijd verspild..maar ja daar heet je Patrick voor. Kan zich focussen op van alles en nog wat zolang het z'n interesse heeft..maar zodra het op een opdracht aankomt waar ie zelf ook niet voor heeft gekozen kan het z'n aandacht nog geen uur vasthouden. Alles komt zoals altijd wel weer goed natuurlijk. De deadline is 29 juli dus dan kan ik de 28^e mooi nog even de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten.

De eerste vlucht duurde een kleine 2 uur. Aangekomen in Kuching (Sarawak) bleef die kerel bij de controle me net iets te lang naar mn werkvisa staren. Het zal toch niet hè... Overleg. Nog een collega erbij. Ik had hier al rekening mee gehouden, maar na navraag bij ambassade en immigratie niet meer op gehoopt. Het ‘probleem' is namelijk dat ik visa heb waarop staat dat ik t/m 26 juli in West Maleisië en Sabah mag blijven. Voor de topografen onder ons: Oost Maleisië is een deel van Borneo en bestaat uit Sarawak en Sabah. Juist ja, Sarawak waar ik nu dus ben...net die ene staat die niet in mn visa wordt genoemd. Normaal als je van buiten Maleisië arriveert krijg je hoe dan ook een stempel voor 90 dagen, no problem. Maar ik was al in Maleisië en op dat werkvisa, dus krijg je dan ook een stempel? De immigratie dacht van wel. Maar dat zal per dag en per medewerker waarschijnlijk verschillen. Ik betwijfel of de medewerkers bij de balie in Kuching het wel zeker wisten maar heb nu dus toestemming om t/m 26 juli ook in Sarawak te verblijven. Daarna zou ik pas in aanmerking komen voor een nieuwe stempel en daarvoor naar de immigratiedienst moeten. Dat laatste hoeft dus niet want ik had het al zo gepland dat ik 26 juli Brunei in ga en een dag later zit ik op Pulau Labuan..Sabah! Daar krijg ik dus gewoon een stempeltje en is er verder niks meer aan de hand...ik arriveer immers uit een ander land dus er is niks verlopen of niet in orde. Veni vidi vici. Patrick 1 - Immigratie Gestapo 0.

Voor de rest ziet mn reis dr zo'n beetje als volgt uit:

(Dik gedrukt = vliegdata)

16 Jul Kuala Lumpur - Kuching

Kuching - Mukah

17 Jul Mukah

18 Jul Mukah

19 Jul Mukah - Kuching

20 Jul Kuching

21 Jul Kuching

22 Jul Kuching - Miri

23 Jul Miri - Mulu Mulu National Park

24 Jul Mulu Mulu National Park

25 Jul Mulu - Miri

26 Jul Miri - Brunei

27 Jul Brunei - Labuan (Afternoon Ferry)

28 Jul Labuan (Late Ferry?)

29 Jul (Labuan - ) Kota Kinabalu (Early Ferry?)

30 Jul Kota Kinabalu - Mount Kinabalu

31 Jul Mount Kinabalu - Sandakan?

01 Aug Sandakan - Semporna?

02 Aug Sandakan - Semporna?

03 Aug Semporna ?

04 Aug Tawau - Kota Kinabalu

05 Aug K.K. - Macau

06 Aug Macau

07 Aug Macau

08 Aug Macau - Hongkong Boat / Ferry

09 Aug Hongkong

10 Aug Hongkong

11 Aug Hongkong

12 Aug Hongkong

13 Aug Hongkong - Macau - Singapore Boat / Ferry to Macau

14 Aug Singapore

15 Aug Singapore

16 Aug Singapore - Kuala Lumpur - Amsterdam

17 Aug Amsterdam - Kampen

Vanaf Labuan heb ik tot mijn vlucht naar Macau niks gepland. Dat zie ik ter plekke wel. Wordt een gezeul met de koffer maargoed, had ik maar niet naar mn ouders moeten luisteren en een backpack moeten kopen. Aan de andere kant zie ik er niet tegen op. De koffer is niet al te zwaar en als je met 40 graden trap op, trap af de subway van New York hebt overleefd dan lukt dit ook wel. Bovendien kan ik mn laptop veilig opbergen.

Misschien dat ik ergens in Sabah diezelfde Engelse gast tegenkom die ik op Pangkor Island heb ontmoet. Hij werkt zo nu en dan voor een vriend in de UK en wanneer hij weer geld heeft reist hij wherever hij maar terecht komt. Hij is in de favela's van Brazilië geweest en heeft ook de dagelijkse shit van West Afrika meegemaakt. Next shithole was Azië. Je moet er van houden maar hij ziet wel veel van de wereld..'de echte wereld'. Hij heeft ook een hele poos in Laos gewoond in the middle of nowhere waar ze nog wassen in de vieze rivier. Had daar een vriendin en zou bijna blijven hangen..eettentje van schoonpa overnemen..waar zou je je verder nog druk om maken. Maar hij besloot toch verder te gaan. Nu zit hij in Indonesie en is van plan naar Kalimantan te gaan (Indonesische deel van Borneo) om vervolgens via Sabah per boot naar de filipijnen te gaan. Echter, dat zijn ‘pirate waters'. ..Tough guy maar als de pirates te werk gaan als sommige inbrekers hier, dan hebben ze nog de ‘ouderwetse' lange zwaarden en deinzen ze niet terug om die te gebruiken.

Tja en hier ben ik dan. In een groot traditioneel, houten huis op palen. Het is een oud huis. Op een balk staat 1936. De vloer kraakt onder je voeten. Maar het is zeker geen armoedig huis. Overal hangen vergeelde foto's en hier en daar staan diverse erkenningen. De vader van Regina is denk ik in dit huis opgegroeid. Hij heeft een boel betekend voor Sarawak. Het huis is van de oma van Regina. Ze ligt ziek op bed. Ze is ergens achter in de tachtig..hoop dat het goed gaat met haar. Het is wel vreemd om hier zo te zijn. Ik loop naar de wc. Oma is intussen met wat hulp rechtop gaan zitten..ik probeer zonder al teveel gestommel terug te lopen naar mn laptop maar de vloer kraakt hard onder mn iets te lomp geplaatste voeten. Ik kijk naar de vloer en knik voorzichtig wat naar oma. Er liep net ook twee keer een man door de kamer die ik nog niet had gezien, we knikken maar wat. Toch wat ongemakkelijk, hoewel ik er zeker van ben dat dat niet nodig is.

Ik zit hier gans alleen het midden van een grote woonkamer. Er staan 2 tafels tegen elkaar en ik weet niet hoeveel stoelen eromheen ..teveel voor alleen deze oude dame en haar huishulp. Maar met feestdagen is het afgeladen met familie. Dit is de enige plek in het huis waar ik internet kan ontvangen op mn laptop. Gratis. Gesubsidieerd door de overheid omdat het voor de meeste mensen anders niet betaalbaar is. Toch geinig want ik zit behoorlijk in the middle of nowhere.

Malaysia Airlines is de enige maatschappij die hierop vliegt en maakt gebruik van een kleine twin otter van Maswings...zweten als een otter ook in dat kleine (bijna) privévliegtuig. Maar dat wist ik van te voren. De hele ochtend van huis, auto, vliegveld en de vlucht naar Kuching heb ik lopen twijfelen of het toch wel zo verstandig was dat ik mn shorts had aangetrokken...'t was behoorlijk fris. Maar eenmaal in die twin otter bleek mn overweging toch juist te zijn. Ik zat pal achter de piloten, die hun koffer klem tussen de 2 stoelen hadden staan. Ik stapte op een doosje waar ‘pilot' op stond of iets dergelijks..zal het lunchpakket geweest zijn. Maargoed de vlucht duurde maar een uur en het is bovendien het is het enige vliegtuigje dat hier kan landen. Het ‘vliegveld' bestaat uit 1 kleine start- en landingsbaan en een klein huisje waar je in- en uitcheckt. De bagage wordt met de hand op een kar van het vliegtuigje naar de zijkant van het gebouw getrokken waar de medewerker de bagage aangeeft door een opening in de muur. Zo zinloos maar toch ook weer magnifiek. Mijn koffer werd zelfs naar de auto getild.

Vannacht weinig geslapen. De rest heeft net lopen pitten..ik ben wakker gebleven en hoop dat ik straks zo moe ben dat ik goed kan slapen. Die hanen hier kraaien aan een stuk door...haha zal wel een early wake-up call worden en morgen wederom een lange, vermoeide dag om aan mijn rapport te werken..althans dat hoop ik.

De ramen gaan hier dicht, de lichten aan. Zal tegen de muggen zijn. Hoewel de deur nog wagenwijd openstaat. Ach, zal het gros wel tegen houden. Straks wat van de omgeving bekijken en naar de kust toe. 't Is hier dichtbij geloof ik maar kan op de getoonde kaart Mukah niet precies vinden. Wanneer ik inzoom zie ik een grote vage vlek, het kan van alles zijn..

Sunday Bloody Sunday

Today it's my bloody birthday...25 years, 2 hours and24minutes by now.

Except for the fact you become a quarter of a century there is not much to celebrate. I mean 16 years:..jeej can drink liquor and ride a scooter. 18: can vote and you're officially an adult person. 21: jeej also allowed to go to pubs and bars in other countries like USA and allowed to drink as well, afterwards you can rent a car or whatever. 24 years old: Finally! No need to pay any extra insurance fees anymore. And then you become 25. No more pro's only con's. For example: You're not gonna earn any more money now you're 25...because from now on salary is no longer based on your age anymore...But I earn it!! Metaphorically spoken..

This is what I got from some birthday reminder site...normally don't check it but this one kindacorrect in certain things:

How You Approach Life and How You Appear To Others

Ferociously proud and somewhat vain, you like to be
impressive and to be seen as Somebody Special. You are not timid,
meek, or self-effacing, and are rarely content being in the
background or in the subordinate position. You are a natural
leader, and do not take orders from others very well. You must
have something of your own, something creative - be it a
business, a project, a home or whatever - that you can develop
and manage according to your own will and vision. Whatever you
do, you do it in a unique, dramatic, individual way. You like to
put your own personal stamp on it.

The Inner You: Your Real Motivation

You are, in many ways, an eternal child. Your mind is bright,
alert, curious, flexible, playful, and always eager for new
experiences - and your attention span is often quite brief. You
grasp ideas quickly and once your initial curiosity has been
satisfied, you want to go on to something else. You crave
frequent change, variety, meeting new situations and people.

My party was small with only 6 people showing up..but the best people to have a party with so we had fun anyway.

Well and then it is Sunday...sunday bloody Sunday, booooooooooooooooorrrrrrringgg

But thanks for the congratulations so far...I notice everybody is waking up slowly over there haha. The rest I'll see tomorrow!

Big In Japan? Big In Malaysia!

I had Big fun an little time to post anything..here some kinda update to give you guys an impression..

Big beer n Big party @ Waikiki's, Reg's birthday party

Bigcars @ Yachtclub Port Dickson

Yeah yeah...Big head, don't snap my fingers next time @ Jelita's Ostrich Farm Port Dickson

Big tree..think ur safe? Take a look at your neighbour....

....Big deal for this guy @ Lake Garden K.L.

Big news: I'm in the news paper...

And at the same Thai food promotion lunch @ Shangri-laHotel Putrajaya I also won this Big price..how nice.

I also went to this Big island; Pulau Pangkor..roughly 4 by 2 Km..

It‘s Raining Again

Ja, het regent hier regelmatig. Vaak niet langer dan een uur of misschien ook wel twee uur. En inderdaad, het regent en onweert soms behoorlijk hard. Ik ben wonderbaarlijk pas één keer zeiknat geregend...en dat met paraplu, die ik een dag eerder ‘just in case' had gekocht. Darn..

Bij mijn werk stroomt de (open) riolering geheid over. Normaal loopt er -op zo'n 50 cm diepte- letterlijk een pisstraaltje door de goot...Wanneer het regent staat het asfalt een 20 cm onder water.

Op de werkvloer is het gebruikelijk dat iedereen naar het raam loopt om na enkele minuten tot de conclusie te komen; ‘ @%$..I have to move my car, it's flooding'.

Dat ziet er dan ongeveer als volgt uit:

Beneden bij de ingang staan ze in de rij om de auto omstebeurt het hoger gelegen terrein van Mayflower op te rijden. In de rij ja, want er is niet veel ruimte en er wordt behoorlijk strak dubbel geparkeerd.

‘We need a little rain to wash away our bad luck'...Shit, U2 was wrong! Think we need a better drain to wash it away.